
Originariamente Scritto da
D74
O l'ėa partio sensa ūn-a palanca,
l'ėa zā trent'anni, forse anche ciū.
O l'aveiva lottou pe mette i dinę a-a banca
e počisene ūn giorno vegnī in zū
e fäse a palassinn-a e o giardinetto,
co-o rampicante, co-a cantinn-a e o vin,
a branda attaccā a-i ęrboi, a ūso letto,
pe daghe 'na schenā séia e mattin.
Ma o figgio o ghe dixeiva: "No ghe pensā
a Zena cöse ti ghe vźu tornā?!"
Ma se ghe penso alloa mi veddo o mā,
veddo i mę monti e a ciassa da Nonsiā,
riveddo o Righi e me s'astrenze o chźu,
veddo a lanterna, a cava, lazzū o mźu...
Riveddo a séia Zena illūminā,
veddo lą a foxe e sento franze o mā
e alloa mi penso ancon de ritornā
a pösā e osse dov'ņ mę madonnā.
E l'ėa passou do tempo, forse troppo,
o figgio o l'inscisteiva: "Stemmo ben,
dove ti vźu andā, papą?.. pensiemo doppo,
o viägio, o mā, t'é vėgio, no conven!" -
"Oh no, oh no! me sento ancon in gamba,
son stūffo e no ne posso prņprio ciū,
son stanco de sentī seńor caramba,
mi vźuggio ritornamene ancon in zū...
Ti t'é nasciūo e t'ę parlou spagnollo,
mi son nasciūo zeneize e... no me mollo!"
Ma se ghe penso alloa mi veddo o mā,
veddo i mę monti e a ciassa da Nonsiā,
riveddo o Righi e me s'astrenze o chźu,
veddo a lanterna, a cava, lazzū o mźu...
Riveddo a séia Zena illūminā,
veddo lą a foxe e sento franze o mā
e alloa mi penso ancon de ritornā
a pösā e osse dov'ņ mę madonnā.
E sensa tante cöse o l'č partļo
e a Zena o gh'ą formóu torna o so nļo.